AMSTERDAM: Doctors' ethicists rebuts rabbi

Katholieknieuwsblad (Amsterdam) 16 augustus 2012 Ontmoedig besnijden van jongens Gert van Dijk Onlangs verscheen in KN een artikel van rabbijn Lody van de Kamp, waarin deze de staf breekt over het feit dat artsenfederatie KNMG een ontmoedigingsbeleid voor jongensbesnijdenis bepleit. Toch zijn de redenen voor zo'n ontmoedigingsbeleid duidelijk. Jongensbesnijdenis mag alleen uitgevoerd worden door artsen, er worden medische voordelen aan toegeschreven, en artsen worden regelmatig geconfronteerd met complicaties van besnijdenis. Besnijdenis is in strijd met de belangrijkste regel voor artsen 'in de eerste plaats niet schaden' en de regel dat kinderen, die niet zelf kunnen beslissen, alleen behandeld mogen worden wanneer dat in hun medische belang is. Dat is het uitgangspunt van de KNMG, de organisatie van en voor artsen. Schadelijkheid Het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind (IVRK) zegt dat de overheid er zorg voor moet dragen dat schadelijke traditionele gewoontes worden afgeschaft. Wetenschappelijk staat onomstotelijk vast dat besnijdenis schadelijk is. Bij een besnijdenis wordt 25 tot 50 procent van het gezonde huidweefsel van de penis verwijderd. Bij een volwassen man heeft de voorhuid ongeveer de oppervlakte van een ansichtkaart. Direct na de operatie ontstaat bij twee tot vijf procent van de jongens een infectie of bloeding, waarvoor soms ziekenhuisopname nodig is. Veel jongens (tot twintig procent) krijgen later een plasbuisvernauwing, wat tot problemen met plassen en de blaas kan leiden. Nog later krijgen besneden mannen en hun partners veel vaker seksuele problemen dan niet-besneden mannen, omdat een besneden penis minder gevoelig is. Ook beklagen veel mannen zich over het feit dat zij zonder hun toestemming zijn besneden. Eventuele medische voordelen – zoals een mogelijk verkleinde kans op HIV-overdracht – zijn pas op latere leeftijd relevant en vormen geen rechtvaardiging voor besnijdenis in de kindertijd. Discriminerend Het IVRK zegt ook dat tussen jongens en meisjes niet gediscrimineerd mag worden. Het is dan ook opmerkelijk dat in Nederland alle vormen van meisjesbesnijdenis zijn verboden – ook in de symbolische vorm, waarbij geen weefsel wordt weggenomen – en dat jongensbesnijdenis wel wordt gedoogd. Zouden joodse en islamitische jongens niet evenzeer moeten worden beschermd door de wet als meisjes? Religieuze vrijheid of lichamelijke integriteit? Het debat over jongensbesnijdenis wordt vaak gezien als een tegenstelling tussen het recht op lichamelijke integriteit van het kind en het recht op religieuze vrijheid van de ouders. Wat daarbij vaak wordt vergeten is dat het IVRK ook het kind recht op vrijheid van godsdienst garandeert. Deze vrijheid impliceert dat het is toegestaan om een kind religieus op te voeden, maar dat het kind de vrijheid moet houden om later een andere opvatting te kiezen. Dit betekent dat het kind gevrijwaard moet blijven van onomkeerbare lichamelijke religieuze tekens. Een Duitse rechter oordeelde onlangs dat het recht op religieuze vrijheid van de ouders begrensd wordt door het recht op lichamelijke integriteit van het kind. Die juridische uitspraak past in een debat over jongensbesnijdenis dat in vrijwel de hele westerse wereld wordt gevoerd, ook binnen religieuze groeperingen. In Israël is een groeiende groep ouders die afziet van de besnijdenis. Sociale druk Veel ouders die de besnijdenis toch laten uitvoeren, doen dat vanwege sociale druk van (groot)ouders, niet vanuit religieuze gevoelens. In Amerika is een groeiende groep joodse ouders die, samen met religieuze leiders, alternatieve rituelen hebben ontwikkeld waarbij het kind wel wordt opgenomen in de religieuze gemeenschap, maar de integriteit van het kinderlichaam niet wordt geschonden. Groeiend verzet Het groeiende verzet tegen jongensbesnijdenis komt dus niet alleen uit medische en seculiere hoek, maar ook vanuit de religieuze gemeenschap zelf. Het debat heeft niets te maken met antisemitisme of anti-religiositeit, zoals wel eens wordt gesuggereerd. Het is wel een uiting van een groeiend besef dat kinderen dezelfde fundamentele mensenrechten hebben als volwassenen. Als het niet toegestaan is om een volwassen man tegen diens wil te besnijden, waarom zou dat bij een kind dan wel mogen? Persoonlijke keuze Besnijdenis is een persoonlijke keuze, waarvoor mensen verschillende redenen kunnen hebben. Gelukkig leven we in een land waarin het mensen vrij staat die keus te maken. Maar laat het dan wel een keus zijn die de persoon zelf maakt. Want uiteindelijk is er maar één iemand die mag beslissen over het al dan niet verwijderen van een gezond deel van het lichaam, en dat is de man zelf. Gert van Dijk is ethicus bij de KNMG. Lees hier het artikel van Lody van de Kamp.

Catholic News (Amsterdam) August 16, 2012 Against circumcision of boys By Gert van Dijk Recently an article appeared in KN by Rabbi Lody van de Kamp, who hauls me over the coals [literally "breaks the staff"] about the fact that the Royal Dutch Medical Association (KNMG) advocates to discourage circumcision of boys. Yet the reasons for such discouragement are clear. Circumcision of boys may be performed only by physicians, when there are medical benefits attributed, and doctors are often confronted with complications of circumcision. Circumcision is contrary to the cardinal rule for doctors 'in the first place, do no harm' and to the rule that children who are not able to decide should only be treated when it is necessary for them medically. That is the premise of the KNMG, the organization of and for physicians. Destructiveness The International Convention on the Rights of the Child (ICRC) says that the government is required to ensure that harmful traditional practices be abolished. The science is undeniable that circumcision is harmful. A circumcision means 25 to 50 percent of the healthy tissue of the penis is removed. A man's [fore]skin has about the surface area of a postcard. Immediately after the operation, an infection or bleeding occurs in two to five percent of the boys, which sometimes requires hospitalization. Many boys (up to twenty percent) later get a stricture of the urethra, causing problems with urination and possibly bladder problems. Still later circumcised men and their partners get sexual problems more often than non-circumcised men, because a circumcised penis is less sensitive. Also, many men complain about the fact that they were circumcised without their consent. Any medical benefits - such as a possible reduced risk of HIV transmission - are relevant at a later age and are no justification for circumcision in childhood. Discriminatory The ICRC also says that there may not be discrimination between boys and girls. It is also noteworthy that in the Netherlands all forms of female circumcision are forbidden - even in symbolic form, with no tissue being removed - but that circumcision of boys is tolerated. Are Jewish and Muslim boys not equally protected by law as girls? Religious freedom or physical integrity? The debate about circumcision of boys is often seen as a contradiction between the right of the child to physical integrity and the right of parents to religious freedom. What emerges is often forgotten, that the ICRC also guarantees the child's right to freedom of religion. This freedom implies that it is permissible for a child to be educated in religion, but that the child should keep the freedom to choose a different opinion later. This means that the child should remain protected from irreversible physical religious characteristics. A German court recently ruled that the right to religious freedom of parents is limited by the right to physical integrity of the child. This legal ruling fits into a debate about circumcision of boys being conducted in almost the entire Western world, even within religious groups. In Israel, a growing group of parents refrain from circumcising. Social pressure Many parents who still perform circumcision do so because of social pressure from their parents and grandparents, not from religious feelings. In America, a growing group of Jewish parents, together with religious leaders, have developed alternative rituals in which the child can be included in the religious community, but the integrity of the child's body is not violated. Growing resistance The growing resistance against boys' circumcision is not only from medical and secular society, but also from the religious community itself. The debate has nothing to do with antisemitism or anti-religion, as is sometimes suggested. It is a manifestation of a growing awareness that children have the same fundamental rights as adults. If it is not permissible for a man to be circumcised against his will; why may or should a child be? Personal choice Circumcision is a personal choice for which people have different reasons. Fortunately we live in a country where people are free to make that choice. But let it be a choice that the person himself makes, because ultimately there is only one person who should decide whether or not to remove a healthy part of the body, and that is the man himself. Gert van Dijk is ethicist at the KNMG. Read here the article by Lody van de Kamp. [The rabbi took van Dijk to task for saying the Cologne decision was "historical" i.e. epoch-making, with snide references to Nazi history - against which the German Basic Law was a reaction! - and to some case in which a woman died. Basically, anything but discuss the ethics of cutting babies' genitals.]